Flexwerken

Op de locatie waar ik momenteel werk, locatie Berlagelaan, is al jaren het zogenaamde flexwerken van toepassing. Nu is dit ondertussen ook op de andere locaties geïntroduceerd, maar de locatie Berlagelaan was hierin een absolute pionier.

Het flexwerken houdt in dat je iedere dag zelf mag kiezen waar je gaat zitten. In principe is ieder bureau leeg. Geen vaste computer, geen stapeltjes papierwerk (hallo ‘Het Nieuwe Werken’) en al helemaal geen fotolijstjes van glimlachende gezinsleden. Maar hoe werkt dat in de praktijk, kan een afdeling samenwerken zonder fysiek bij elkaar te zitten?

Mijn ervaring met het flexwerken is dubbel. Ja, alle bureaus zijn netjes leeg aan het begin en einde van de dag. Nee, nergens staan fotolijstjes of zijn bureaus ‘geclaimd’. Maar toch… de praktijk wijst uit dat de collega’s  die veel samenwerken elkaar toch opzoeken. Stiekem weet iedereen waar bepaalde afdelingen dagelijks zitten en krijg je -positieve- reacties als je een keer letterlijk out of the box gaat werken.

Uitzonderingen daargelaten, want je hebt er rasechte ‘flexers’ tussen zitten. Je zoekt je helemaal suf naar dit soort. De ene dag zitten ze beneden, de andere dag boven en daarnaast wisselen ze ook nog graag van type werkplek, denk aan een werkcabine of loungeplek. Gelukkig bezitten we allemaal een hippe telefoon en mailbox, dus de desbetreffende collega is zo gevonden. Ook niet geheel onbelangrijk; je bent weer eens van je werkplek af om een rondje door het pand te maken. Tel die stappen maar eens die je maakt op een dag, dat wordt ’s avonds verantwoord met de beentjes omhoog. Je leest het, het flexwerken biedt vele voordelen.

En ik? ik probeer zoveel mogelijk te flexen. Ik zoek mijn werkplaats uit op basis van mijn agenda. Werk ik die dag veel samen met Pietje en Marieke, zit ik daar in de buurt. Moet ik veel brieven printen en dus een directe aanvliegroute hebben met de printer en mijn bureaustoel, dan zoek ik een werkplek praktisch naast de printer. En toch, hoe prettig ik het flexwerken ook vind, vaak ben ik toch geneigd om bepaalde dagen op een vaste plek te zitten. Maar hé, zijn wij als mensen stiekem geen gewoontedieren? En wie zegt dat het per definitie niet mag? Niemand, de keuze qua werkplek is er… iedere dag opnieuw en tot aan 2016, De Wal in zicht, kunnen we nog heel veel oefenen!