Parkeren; drama of luxe?

Iedere organisatie heeft er wel eens mee te maken -vooral in de (grote) binnenstad- …Het parkeerprobleem. Welk bedrijf in de binnenstad kan aan ruim 58 collega’s en wat enkele bezoekers & leveranciers een parkeerplaats bieden? Niet veel, dus Woonbedrijf is daar absoluut een uitzondering in. Helaas is het nog niet voldoende om alle werkende collega’s op de desbetreffende locatie van een parkeerplaats te voorzien, waardoor het parkeren op de locatie Willemstraat op bepaalde dagen –zeg gerust- een klein parkeerdrama is. Maar is het überhaupt geen luxe dat je bij je werkgever in de binnenstad de mogelijkheid hebt om te kunnen parkeren?

Ik, als officier Slagboom, bewaak het terrein met mijn leven. De camera –waarmee ik in kan zoomen!- is mijn rechterhand en samen struinen we het terrein af naar beschikbare plekjes. Aan de slagboom kan ik communiceren met mijn collega’s waar ze het beste de auto neer kunnen zetten én of er überhaupt nog een plaatsje vrij is. De dinsdagen en donderdagen zijn de meest productieve dagen van de week. Wie na 9.00 komt moet –figuurlijk- strijden voor een parkeerplaats. De vroege vogels onder ons hebben het beter bekeken en kunnen om 7.00 pirouetjes draaien op de parkeerplaats, de beloning voor vroeg opstaan en dichtbij je werk wonen is groot. Op de vrijdagen laat ik mijn 3e oog (lees: camera) wat uitrusten. Die dag is er over het algemeen genoeg plaats voor iedereen en hoeft niemand buiten de boot, uh parkeerplaats, te vallen.

Op de dagen dat het erg druk is en ik door mijn parkeerplaatsen heen ben, ben ik genoodzaakt om collega’s en bezoekers weg te sturen. Dit klinkt heel bruut, maar ik doe dit uiteraard met mijn meest begripvolle stem. Dat verzacht de pijn een beetje, hoop ik. Ik probeer zo efficiënt mogelijk de bezoekers te begeleiden naar de dichtstbijzijnde parkeerplaats en geloof me, dat is nog een hele opdracht via de intercom bij de slagboom. Dan nog niet gesproken over de ruis op de achtergrond; Snerpende gitaren vanuit de CD speler, een harde windhoos of een draaiende motor naast de intercom. Maar oefening baart kunst en zo kan ik ondertussen binnen een minuut 3 beschikbare parkeergelegenheden opnoemen in de buurt en daarbij in één adem vertellen dat ik mijn collega alvast op de hoogte breng van de eventuele vertraging. Binnenkort wordt dit helemaal een hels karwei, want de Gemeente Eindhoven heeft besloten de kruising Willemstraat/ Vonderweg op de schop te nemen. Dat wordt omrijden voor een maand of 5, dus beste bezoekers van onze locatie op de Willemstraat: U bent gewaarschuwd ;). Soms ben ik streng, maar wel rechtvaardig… Ook that’s part of the job. Een politiepet zou mij niet misstaan op sommige dagen. Carrièreswitch?